انتخابات میاندوره ای آمریکا؛ از هزینه های بالا تا ترس از "تی پارتی"

همزمان با کاهش محبوبیت باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در نتیجه عمل نکردن به وعده های خود، دموکرات ها خطر از دست دادن اکثریت حزبی را در مجلس نمایندگان و به احتمال ضعیف سنای آمریکا بیشتر حس می کنند و به همین دلیل استراتژی حفظ اکثریت مجلس سنا را برگزیده اند.

برآوردها نشان می دهد که جمهوریخواهان با کسب 39 کرسی جدید در مجلس نمایندگان اکثریت را در این مجلس از آن خود می کنند، اما وضع آنها در سنا کمی مشکل تر است زیرا برای برتری در این مجلس به 9 کرسی نیاز دارند و به نظر بسیاری از تحلیلگران این موضوع امکان پذیر نیست.
 

نظرسنجی ها در هفته های اخیر نشان می دهد که جمهوریخواهان در بیش از ۵۰ حوزه مجلس نمایندگان که کرسی های آن هم اکنون در اختیار دموکرات هاست، پیش افتاده اند.
 

جایگاه انتخابات میاندوره ای کنگره در آمریکا

در آمریکا مردم به صورت سنتی به انتخابات های میاندوره ای توجه کمتری نشان می دهند و میزان مشارکت رای دهندگان از انتخابات ریاست جمهوری پایین تر است. این واقعیت اما از اهمیت و تاثیر این انتخابات بر فضای سیاسی آمریکا نمی کاهد. نهاد قانون گذاری این کشور در جهت گیری سیاست های داخلی و خارجی نقش و نفوذ بسیاری دارد و همسویی یا تضاد اکثریت نمایندگان کنگره با دولت آمریکا در سیاست های کاخ سفید بسیار موثر است.
 

در ۱۸ ماهی که از عمر دولت اوباما می گذرد، اکثریت قاطع در هر دو مجلس نمایندگان و سنا در اختیار متحدان او در حزب دموکرات بود. این اکثریت به او کمک کرد تا چندین لایحه مهم اصلاحی را با وجود مخالفت گسترده جمهوریخواهان به تصویب کنگره برساند. لوایح اصلاح نظام خدمات درمانی و بیمه و اصلاح نظام مالی آمریکا از اصلی ترین قوانین جدید هستند که تقریبا تمامی نمایندگان حزب جمهوریخواه در کنگره به آنها رای منفی دادند. پیام این مخالفت سرسختانه این بود که اگر جمهوریخواهان اکثریت کرسی های مجلس نمایندگان یا سنا را بار دیگر به دست آورند، کاخ سفید نباید در آینده امید چندانی به تصویب لوایح مهم دولت و همکاری کنگره داشته باشد.
 

در چنین فضای به شدت دو قطبی ای، سرنوشت سیاسی دولت اوباما و برنامه های او بیش از هر دولت دیگری به حفظ اکثریت دموکرات در کنگره گره خورده است. شاید به همین دلیل رئیس جمهوری آمریکا شخصا برای یاری رساندن به انتخاب مجدد تعدادی از سناتورها؛ نمایندگان کنگره و حتی فرماندارن ایالتی که در رقابت نزدیک با کاندیداهای جمهوریخواه قرار دارند به حوزه های انتخابیه آنها رفت و برای آنها تبلیغ کرد.
 

 هزینه های انتخاباتی

به نظر می رسد از نظر هزینه های انتخاباتی این دوره از انتخابات میاندوره ای رکورد شکن باشد. هرچند دو حزب سعی می کنند رقم دقیق میزان کمک های مالی جمع آوری شده و هزینه های انتخاباتی نامزدهای خود را مخفی نگه دارند ولی برآوردها نشان می دهد هزینه های تبلیغی و انتخاباتی نامزدهای این انتخابات از مرز دو میلیارد دلار خواهد گذشت. تحلیلگران مالی برآورد می کنند تنها نامزدهای مجلس نمایندگان تاکنون یک میلیارد و پانصد میلیون دلار هزینه کرده اند که با توجه به شمار نامزدهای مجلس نمایندگان چندان دور از ذهن نیست.
 

برآوردها همچنین نشان می دهد حزب جمهوریخواه توانسته است کمک های مالی بیشتری را جذب کند و تاکنون 30 میلیون دلار بیشتر کمک مالی جمع آوری کرده اند.
 

کارشناسان "مرکز پاسخ گوئی سیاسی" که ارقام کمک بیشترحزب جمهور خواه را برآورد کرده اند معتقدند اشتیاق و امید بیشتر اعضای حزب جمهوریخواه به پیروزی، نامزدهای انتخاباتی بیشتر این حزب و طرفداران ثروتمندتر و بالاخره نامزدهای انتخاباتی پولدارتر دلیل اصلی افزایش جلب کمک های مالی توسط حزب دموکرات است.
 

در تائید وضع مالی و ثروت بیشتر نامزدهای حزب دموکرات همین بس که برآوردها نشان می دهد نامزدهای مجلس نمایندگان از حزب دمکرات تاکنون دویست میلیون دلار بیش از مبالغ کمک ها جمع آوری شده هزینه کرده اند.
 

در حالی که معمولا در انتخابات کنگره در سال هائی که همراه با انتخابات ریاست جمهوری است هزینه های بیشتری صرف می شود و در انتخابات سال دو هزار و هشت و رقابت های انتخاباتی اوباما و مک کین یک میلیارد و هشتصد میلیون دلار هزینه شد، تاکنون هزینه های انتخاباتی در پیش روی بالغ بر 2 میلیارد دلار برآورد شده است که رکورد جدیدی در این زمینه دست پیدا کرده اند.
 

میزان کمک مالی جمع آوری شده به وسیله این نامزدها هم به طور بی سابقه ای افزایش داشته است.
 

"مرکز پاسخ گوئی سیاسی" با انتشار گزارشی پیش بینی کرد در انتخابات امسال، نامزدهای مجلس نمایندگان آمریکا موفق به جمع آوری یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار کمک مالی شوند که در مقایسه با انتخابات دو سال قبل ۳۰ درصد بیشتر است.

بر اساس گزارش این مرکز، این نامزدها یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار برای تبلیغات انتخاباتی خود خرج خواهند کرد که ۵۴ درصد بیشتر از سال ۲۰۰۸ است.
 

گزارش می شود نامزدهای مجلس سنا نیز بیشتر از نیم میلیارد دلار برای تبلیغات انتخاباتی خود هزینه کنند."اوان تریسی"، مدیر موسسه تحقیقاتی تبلیغات رسانه ای در نیویورک رقابت شدید نامزدهای حدود یکصد کرسی مجلس نمایندگان را عامل افزایش هزینه های انتخاباتی می داند.
 

از سوی دیگر، ظهور جنبش اعتراضی تی پارتی و انگیزه پیدا کردن طرفداران حزب جمهوریخواه برای بیرون راندن نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از این منصب به افزایش کمک های پرداختی به نامزدهای انتخابات کمک کرده است.

تریسی گفت: "بخش عمده ای از مردم از عملکرد سیاستمداران عصبانی هستند و خواستار کنار گذاشتن آنها از قدرت هستند. در این شرایط افراد ناراضی انگیزه بیشتری برای اهدای پول به نامزدها و حزب اقلیت دارند."
 

 تی پارتی

انتخابات میاندوره ای امسال از ویژگی های خاصی برخوردار است. بیش از یک سال است که ضریب جدیدی وارد معادلات سیاسی شده که هیچیک از دو رقیب سنتی نمی توانند نقشش را دستکم بگیرند.
 

این دوره از انتخابات به دلیل  نقش فعال جنبش جدید "تی پارتی" از چهارچوب معیارهای همیشگی خارج شده است.این جنبش اعتراضی که بیشتر با جمهوریخواهان هم سو هستند اما در عین حال دل خوشی هم از آنها ندارند.
 

پیشینه تی پارتی

اصطلاح "تی پارتی"، از واقعه ای مهم در تاریخ آمریکا نشات گرفته است. در سال ۱۷۷۳، جمعی از مستعمره نشینان بریتانیایی در شهر بوستون، صندوقهای چای را که قرار بود راهی بریتانیا شود، در اعتراض به مالیاتی که لندن به آنها بسته بود، به دریا ریختند، رخدادی که به "مهمانی چای بوستون" یا "بوستون تی پارتی" معروف شد و یکی از اولین جرقه های انقلاب آمریکا و استقلال این کشور بود.
 

از آنجا که واژه "پارتی" در زبان انگلیسی هم به معنای "مهمانی" است و هم "حزب"، تی پارتی ها با شبیه سازی وقایع دوران استقلال آمریکا، می گویند خواهان انقلاب دومی در ایالات متحده است.

    

از سال ۲۰۰۹، در گوشه و کنار آمریکا تظاهراتی به راه افتاد که شرکت کنندگان در آن عمدتا مردان سفید پوست با گرایش های مذهبی، متاهل بالای ۴۵ سال، عموما متمکن، تحصیلکرده و محافظه کارتر از جمهوریخواهان بودند. انگیزه اولیه این گردهماییها، اعتراض به تصویب قوانین مشخصی در کنگره بود: مهمترین شان، لایحه اصلاح نظام بیمه درمانی و اصلاح نظام مالی آمریکا بود که دولت اوباما به کنگره ی زیر سلطه حزب خودش داده بود.
 

هنوز مرکب امضای رئیس جمهوری خشک نشده، هواداران جنبشی که به "تی پارتی" معروف شد، در شهرهای آمریکا دست به اعتراض زدند و دهها دادستان محلی علیه دولت اعلام جرم کردند. اینها می گویند دولت اوباما قانون اساسی آمریکا را زیر پا گذاشته است.
 

گردهمایی ها بتدریج به یک جنبش اجتماعی تبدیل شد، جنبشی توده گرا و بسیار محافظه کار که نام تی پارتی بر خود گذاشت.

این جنبش بیشتر متشکل از دست راستی های محافظه کاری است که باورهای مذهبی راسخ دارند، هستند. در واقع جنبش نوعی سیاست‌ورزی ا‌ست برای کسانی که دیگر از سیاست ‌مشمئز شده‌اند.
 

سارا پیلین، نامزد پیشین معاونت ریاست جمهوری، سخنگوی غیر رسمی حزب از ایالتی به ایالت دیگر می رود و رای دهندگان را تشویق می کند به ارزشهای سنتی آمریکا برگردند. او و طرفدارانش، سیاستهای باراک اوباما را چپی و سوسیالیستی می خوانند.
 

این حزب از زمان پیدایش به وزنه ای در صحنه سیاسی آمریکا تبدیل شده و این وزنه فعلاً در کفه جمهوریخواهان سنگینی می کند: تی پارتی برای انتخابات کنگره ۱۳۸ نامزد معرفی کرده که همگی جمهوریخواه هستند.|
 

در حالی که یاس و انفعال گسترده ای طرفداران اوباما را که دو سال پیش او را به ریاست جمهوری برگزیدند فرا گرفته و در مقابل، جمهوریخواهان تمامی نیرویشان را برای تسخیر کنگره بسیج کرده اند، جنب و جوش فزاینده تی پارتی می تواند در نتیجه این بازی تعیین کننده باشد.
 

این جنبش کاروان جنبش سیاسی "تی پارتی اکسپرس" را به راه انداخته که از چند روز پیش سواحل آمریکا را در نوردیده و در روز اول نوامبر یعنی یک روز پیش از برگزاری انتخابات میاندوره ای سفر خود را در ایالت "نیوهمشایر" به پایان خواهد رساند.

بعضی‌ها در این جنبش، اوباما را کمونیست، فاشیست یا هر دوی آن نامیده‌اند. اینها همان‌هایی هستند که شهروندی ایالات متحده او را زیر سوال برده‌اند یا در مورد این که او مسیحی است، شک دارند.
 

حامیان "تی پارتی"، سیاست‌گذاری‌های اوباما، ‌از طرح اصلاحات نظام بیمه درمانی گرفته تا سرازیر کردن پول در اقتصاد متزلزل آمریکا را توهینی آشکار به آزادی و ارزش‌های آمریکایی می‌دانند.

----------------------------------
* حسین امیری